---------------
കണ്ണെത്തുന്നിടത്തോളം
ഒഴുകിപ്പരന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട് വെയിൽ
ഒരു പുളിയിലയോളം പോലുമില്ല തണൽ
എന്ന പതിവ് പഴിപറച്ചിൽ നിർത്തി
നീ തന്നെയൊരു തണലായ്
വിരിഞ്ഞു പൊങ്ങി നിൽക്കുമ്പോഴാണ്
മരണമേ
നിന്നെ പ്രണയമേ പ്രണയമേ
എന്ന് ഞാൻ തെറ്റിപ്പുണർന്നു തുടങ്ങുന്നത്
No comments:
Post a Comment